Depresja. Przewlekła samotność może prowadzić do depresji. Według badań przeprowadzonych przez zespół ze Szpitala Uniwersyteckiego w Kopenhadze w 2018 roku społeczna izolacja sprawia, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety trzykrotnie częściej doświadczają zdenerwowania, spadków nastroju i depresji. Jutro znowu wolny dzień od pracy. Co mam robić sama. Jestem w wieku 50 lat. Jestem rozwódką, porzuconą kochanką. Jest mi źle. Może na to zasłużyłam, a może nie. Sama już nie wiem. Samotność karmi nasze mroczne myśli. Z raportu „Oblicza Samotności” przygotowanego przez Szlachetną Paczkę (mowa o raporcie samotności 2021. Pierwszy rok pandemii) dowiadujemy się, że:-co trzeci Polak powyżej 74. roku życia mieszka sam - u 42% badanych osób w wieku powyżej 85 lat obserwuje się objawy depresji Swoją drogą albo masz kiepsko dobraną grupę docelową albo nas za idiotów. Nie myślisz chyba, iż uwierzymy, że wszystkie wolne kobiety w wieku od 25 do 27 szukają postawnego, przystojnego i bogatego blondyna, który od nich nie wymagałby niczego (nawet w kwestii wyglądu) sam oferując wszystko. Człowiek to istota stadna, ale niektórzy podejmują decyzję o życiu w pojedynkę, co może nieść za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Świadczą o tym m.in. innymi najnowsze doniesienia naukowców. Zdaniem badaczy samotność doskwierająca w wieku 45-64 lat może zwiększać ryzyko demencji ze strony choroby Alzheimera w przyszłości. Vay Tiền Nhanh Ggads. Witam, jadnak Pan pisze...- do ludzi. Negacja miłości, relacji, drugiego człowieka, ludzi, najczęściej wynika z głębokiego, często nieświadomego przekonania, że nie odnajdziesz tego czego potrzebujesz. Nie wynika z realnosci. Zawsze możesz odnaleźć więcej aniżeli się spodziewasz a samo szukanie daje sens. Nie trzeba o tym myśleć tylko działać. Budowanie relacji i praca, to są dwa podstawowe wymiary zdrowia psychicznego. Dla osób uduchowionych - jeszcze duchowość! Szczęście długotrwałe?, pewnie że nie istnieje, jeśli je Pan definiuje jako brak problemów. Najbardziej martwi mnie to, że pisze Pan o znużeniu w pasji. To brzmi "depresyjnie". Słowa o ludziach, też mogą o tym świadczyć. Tak więc, proponuję wizytę u psychoterapeuty i psychiatry, by nie ptrzeoczyć czegoś poważniejszego. Sam może Pan popróbować życia z innej strony. Mniej myśleć (myślenie zakazane...), wiecej pracować, by widzieć efekty swojej pracy, fizycznej, umysłowej- każdej- w dużej ilości, do zmęczenia. Przebywac z ludźmi, z którymi może Pan wspólnie rozmawiać i pracować. Nie oceniać ich, ani siebie. Próbować tylko być. Zachęcam raz jeszcze do wizyt u specjalistów, warto szukać, bez końca. Widziałam w swoim terapeutycznym życiu wiele ludzkich przemian. Także takich, kiedy ktoś odnalazł sens w relacjach i w negowanej wczesniej pasji. Pozdrawiam. Krystyna Kozłowska Mam 30 lat. Od roku żyję samotnie. Zrezygnowałam świadomie ze związku, ponieważ czułam,że nie założymy rodziny (totalny brak pociągu fizycznego). Zawodowo nie czuję się spełniona. Mam niewielu przyjaciół. Czasem gdzieś wyjdę, ale nie spotykam nowych ludzi. Straciłam nadzieję,że jeszcze z kimś będę i,że coś się zmieni w moim życiu. Chciałabym móc powiedziec "jestem szczęśliwa". KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu Metody leczenia depresji Depresja to obecnie choroba cywilizacyjna. Potrzebne są więc skuteczne metody leczenia. Psychiatra Agnieszka Jamroży wyjaśnia, jakie są sposoby leczenia depresji. Dzień dobry, Proszę znaleźć w swojej okolicy psychoterapeutę i udać się na konsultację. Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ (np.: Poradnia Zdrowia Psychicznego) lub prywatnie. 0 Zachęcam do spotkania z psychologiem i przyjrzenia się rzeczywistemu podłożu trudności w relacjach interpersonalnych i realizacji. Psychoterapia często umożliwia zmianę, a tym samym wzrost satysfakcji z życia i opisane przez Panią poczucie szczęścia. 0 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zaburzenia osobowości u 25-latka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Agresja słowna i fizyczna u 12-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer Czy partner będzie ze mną, jeśli nie będę chciała z nim współżyć? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Agresja i brak chęci do powrotu do zdrowia przy alkoholizmie – odpowiada Dr n. med. Adrian Kostulski Pogorszenie relacji z 17-letnim synem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer Problem z zapanowaniem nad 2,5letnim dzieckiem – odpowiada Mgr Ewa Czernik Uczucie ciągłego smutku, samotności i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Magdalena Golicz Depresja a uczucie samotności i zawroty głowy – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Bicie i wykorzystywanie przez męża – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Znęcanie psychiczne żony nad mężem – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej artykuły Amerykańscy naukowcy twierdzą, że samotność to coś więcej niż uczucie: to stan, który należy traktować jak chorobę, i to śmiertelną. Wpływa na pracę serca, mózgu i długość życia. Co warto wiedzieć, aby chronić siebie – i siebie nawzajem? Jak wskazują badania, brak więzi społecznych jest uważany za bardziej niebezpieczny niż palenie 15 papierosów dziennie. Z powodu samotności umiera w Stanach Zjednoczonych więcej osób niż z powodu otyłości. Jak poczucie samotności przekłada się na dolegliwości fizyczne? Izolacja społeczna i stres zbierają żniwo Stwierdzono, że uporczywa samotność, trwająca dłużej niż dwa tygodnie jest związana z: podwyższeniem ciśnienia krwi, depresją, chorobami serca, udarem mózgu, chorobą Alzcheimera. Powiązanie stanu psychicznego z występowaniem schorzeń naukowcy tłumaczą stanem zapalnym, który powstaje pod wpływem długo trwającego stresu. „Choroby powiązane z samotnością, które zdiagnozowano u osób starszych, mogą rozwijać się przez dziesięciolecia, ale często zaczynają pojawiać się na poziomie komórkowym we wczesnym wieku średnim, a nawet w dzieciństwie”– uważa dr Steve Cole, z David Geffen School of Medicine na UCLA. Samotność zwiększa prawdopodobieństwo przedwczesnej śmierci Według najnowszych badań, u samotnych ludzi prawdopodobieństwo przedwczesnej śmierci wzrasta o 26 proc. w stosunku do tych, którzy żyją w związkach. U tych, którzy żyją samotnie i nie utrzymują żadnych kontaktów społecznych, prawdopodobieństwo przedwczesnej śmierci wzrasta do 32 proc. „Musimy traktować nasze relacje społeczne tak poważnie, jak traktujemy naszą dietę, ćwiczenia, odżywianie i wszystko inne, o czym wiemy, że wpływa na nasze zdrowie. Ludzie nie zdają sobie sprawy z ogromnego wpływu, jaki mają relacje społeczne na zdrowie fizyczne” – uważa dr Julianne Holt–Lunstad, profesor psychologii w Brigham Young. Pandemia samotności W Stanach Zjednoczonych mówi się już o pandemii samotności. Samotni są nie tylko ludzie starzy, ale również dzieci i młodzież. Z najnowszego badania przeprowadzonego wśród 20 tys. dorosłych Amerykanów wynika, że najdotkliwiej samotność odczuwa pokolenie Z, którym określa się osoby w wieku od 7 do 22 lat. Chociaż nawiązanie przyjaźni w mediach społecznościowych jest dla nich w zasięgu ręki, to nie są to bliskie, głębokie relacje. Mimo dużego grona znajomych w sieci czują się więc samotni. Samotni są leż ludzie w średnim wieku Okazuje się, że również ludzie w wieku od 30 do 60 lat, którzy mają mnóstwo zajęć, pracę, wychowują dzieci lub opiekują się starymi rodzicami, często czują się samotni. Zbadano, że uczucie osamotnienia związane jest u nich z niesatysfakcjonującego poziomu relacji. Im bardziej jesteś zadowolony z relacji z bliskimi, tym mniej jesteś samotny – wskazują badania. Samotność 50–latka Uczuciu samotności sprzyja wchodzenie w okres menopauzy u kobiet, u mężczyzn andropauzy. W tym wieku następuje zwykle pogorszenie stanu zdrowia. Pojawieniu się chorób towarzyszy lęk i samotność. Jak czuć się mniej samotnym? Sprawdź, co doradzają psycholodzy, co robić, żeby nie czuć się samotnym: poszukaj starych znajomych, porozmawiaj z nieznajomymi, skoncentruj się na rzeczach w swoim życiu, które sprawiają, że czujesz się szczęśliwy, ćwicz i wysypiaj się. Czytaj też:Brad Pitt opowiedział o swoim uzależnieniu. „Przez całe życie czułem się samotny”Czytaj też:Nawrót depresji – jak rozpoznać i zapobiec nawrotom depresji? Tak wiele osób cierpi w wyniku samotności. Często są to także osoby starsze, które w obliczu pandemii i izolacji straciły sporo życia towarzyskiego. Jak poradzić sobie z tym problemem? Poczucie samotności wpływa na wielu z nas. Opublikowany został w tym temacie raport, który dosyć obrazowo określa skalę problemu. Istnieje jednak wiele praktycznych sposobów na nawiązanie kontaktu z innymi ludźmi. Według nowego raportu około miliona starszych osób czuje się samotnych przez większość czasu. Raport zatytułowany „ Zwalczanie samotności: przewodnik dla władz lokalnych” został opublikowany przy współpracy kilku brytyjskich stowarzyszeń, w tym Age UK. Okazało się, że ponad połowa populacji w wieku 75 lat i więcej żyje samotnie, a ograniczona mobilność i niewielki kontakt z przyjaciółmi i rodziną były silnymi czynnikami przyczyniającymi się do ich izolacji. Z medycznego punktu widzenia samotność wiąże się z wyższym ciśnieniem krwi i depresją oraz ze zwiększonym ryzykiem demencji i choroby Alzheimera. Choroba serca lub inny problem zdrowotny może czasami przyczyniać się do samotności, na przykład jeśli musiałeś zrezygnować z pracy lub innych czynności, które lubisz. Oto 10 pomysłów na rzeczy, które możesz zrobić, aby samotność była mniej dotkliwa. Czytaj też:Negatywne myślenie może zwiększać ryzyko demencji Pokonanie samotności w 10 krokach 1. Poszukaj nowego hobbyEmerytura to świetny czas, aby wrócić do swojego starego hobby, a nawet znaleźć nowe. Tak zwane uniwersytety trzeciego wieku oraz kluby seniora prowadzą zajęcia dla emerytów dotyczące wielu dziedzin, takich jak degustacja wina, botanika, scrabble, historia, ogrodnictwo czy kulinaria. Mogą być one prowadzone w czyimś domu, lokalnej bibliotece lub domu Zostań wolontariuszemJeśli wspierasz organizację charytatywną, dlaczego by nie zgłosić się do pomocy? Może to być świetna okazja, aby wyjść z domu, poznać nowych ludzi i poczuć się przydatnym. Organizacje charytatywne odgrywają ważną rolę w zbieraniu funduszy na dobre cele i często potrzebują dodatkowej pary Czytaj książki... z innymi ludźmiJeśli lubisz czytać dobre książki, możesz być częścią klubu czytelniczego. Dyskusje na temat książek z osobami o podobnych poglądach mogą być ciekawe i stymulujące umysł. Możesz założyć własną grupę i spotykać się co miesiąc, organizując spotkania na zmianę w domach uczestników i zapewniając przekąski. Możesz zapytać w lokalnej bibliotece, czy pracownicy wiedzą o już istniejących klubach książki. Jeśli chcesz po prostu czytać w pobliżu ludzi, większość bibliotek zapewnia dostęp i udogodnienia dla osób starszych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Zazwyczaj jest dostępny wybór książek audio i książek drukowanych, wiele bibliotek organizuje także spotkania i wydarzenia Zajmij się ogrodnictwemJeśli opieka nad ogrodem stała się zbyt męcząca, nie oznacza to, że musisz całkowicie z niej zrezygnować. Rozejrzyj się za programem wsparcia – z pewnością nie brakuje ochotników, którzy pomogą ci w ogrodzie. To świetny sposób na zaczerpnięcie świeżego powietrza i delikatne ćwiczenia oraz uprawianie własnych kwiatów lub warzyw. Jeśli nie masz własnego ogrodu, pomyśl o uprawie ciekawych roślin Graj w planszówkiGry planszowe mogą być świetnym sposobem na interakcję z innymi ludźmi i dobrą zabawę. Wiele klasycznych gier planszowych, które sprawiały ci radość w młodości, jest nadal popularnych – w tym bierki, tryktrak lub puzzle i inne dobre układanki. Możesz cieszyć się dobrą grą planszową w każdym wieku. Niektóre są wyposażone w większe elementy, na wypadek, gdybyś nie był tak zwinny lub nie widzisz tak dobrze, jak Idź do kinaUrok odwiedzania kina i oglądania wspaniałego filmu nigdy nie znika. Wiele dużych kin oferuje specjalne seanse dla osób starszych w obniżonych cenach, a także zapewnia bezpłatne gorące napoje i ciastka, dzięki czemu można porozmawiać i sprawić, by wydarzenie miało bardziej towarzyski charakter. Pokazy odbywają się zwykle w ciągu dnia i prezentuje się na nich klasykę filmową oraz współczesne filmy dostosowane do odbiorców. Zwykle są też udogodnienia dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej, a niektóre kina zapewniają opisy dźwiękowe, napisy lub aparaty Bądź w kontakcie online z innymiJeśli twoi przyjaciele lub rodzina mieszkają daleko, lub nie możesz wyjść z nimi na spotkanie, programy do wideokonferencji mogą pomóc ci pozostać w kontakcie z bliskimi. Pozwalają na rozmowę wideo z kimkolwiek za darmo, gdziekolwiek ta osoba jest (pod warunkiem, że oboje macie dostęp do internetu), abyś mógł widzieć go podczas rozmowy. Niezależnie od tego, czy chcesz pozostać w kontakcie ze starymi przyjaciółmi lub poznać nowych ludzi, istnieją serwisy społecznościowe zaprojektowane specjalnie dla osób starszych. Możesz rozmawiać z innymi osobami z chorobami serca w społeczności internetowej. Istnieje ponadto wiele kursów, które uczą starszych ludzi korzystania z komputera i Pożycz psa od sąsiadaJeśli jesteś miłośnikiem psów, ale nie masz miejsca, czasu ani pieniędzy, aby mieć własne zwierzątko, pożyczanie psów może być właśnie dla ciebie. Może przyjaciel lub sąsiad ma psa, z którym chciałby się wybrać na spacer, ale nie da rady? To idealna okazja dla ciebie. To świetna motywacja, aby pójść do parku i poćwiczyć, a także w łatwy sposób poznać innych właścicieli psów. Istnieją również grupy dla spacerowiczów, do których możesz Postaw na sporty drużynoweSporty drużynowe to świetny sposób na nawiązanie przyjaźni, ponieważ regularnie spotykasz się z tymi samymi ludźmi. Takich sportów jest tak wiele, że powinieneś być w stanie znaleźć coś, co sprawi ci przyjemność i będzie odpowiadać twojemu poziomowi Jedz i baw się ze znajomymiJednym z najlepszych sposobów poznania nowych ludzi jest posiłek. W całym kraju istnieją restauracje i jadłodajnie oferujące niedrogie obiady, śniadania za symboliczną złotówkę i spotkania dla osób starszych. Jeśli jesteś zmuszony pozostać w domu, wiele restauracji może dostarczyć ci pożywny, gorący też:Samotność – pomijany aspekt pracy w domu. Jak sobie z nią radzić?Czytaj też:„Bardzo ważne jest wsparcie bliskich osób”. O leczeniu schizofrenii opowiedziała dr Magdalena Więdłocha "Mam 30 lat i jestem samotny. Mam konto na Sympatii, ale jakoś mało z tego wynika, bo jestem troszkę nieśmiały i nie jestem zbyt wysportowany. Bardzo szanuję wszystkie kobiety, staram się być miły i uprzejmy, a mimo to nie mogę znaleźć drugiej połówki" - zaczyna swój list mężczyzna, który szuka przyczyn swojej samotności... Oto, co pisze w swoim liście do redakcji jeden z użytkowników Sympatii: "Mam stałą pracę, nie palę i można powiedzieć, że nie piję, bo w ciągu roku wypiłem może cztery piwa. Poza tym jestem zawsze dyspozycyjny, ale może to wszystko jest kwestią mojego wyglądu. Dokucza mi samotność, chciałbym mieć z kim porozmawiać, chciałbym kogoś wysłuchać. Bardzo lubię rozmawiać z kobietami. Jestem raczej romantykiem, kocham muzykę, często słucham jej z zamkniętymi oczami i marzę. Czy naprawdę nie zasługuję na miłość? Tym bardziej, że kiedy kocham, to szczerze i bezwarunkowo. Ktoś kiedyś powiedział, że kobiety lubią złych chłopców i to jest prawda. Mój znajomy zdradzał, oszukiwał, nawet pierścionkiem zaręczynowym w głowę dostał, bo dziewczyna o tym wiedziała, ale i tak za niego wyszła. Wcale nie ma lepiej, ale to długa historia i nie na mój temat. W każdym razie ciężko żyć samemu. Pozdrawiam". Odpowiedź psychologa: W swoim liście piszesz, że zauważyłeś u siebie pewien problem, dotyczący trudności ze znalezieniem sobie partnerki. Nie chcesz być już samotny i szukasz sposobu, by to zmienić. Jako przyczynę upatrujesz dwie rzeczy - swój wygląd oraz nieśmiałość. Jak bardzo liczy się wygląd? Przyjrzyjmy się najpierw tematowi wyglądu. Czytając twój list, nasunęło mi się parę pytań. Po pierwsze czy osoby większej postury nie nawiązują bliższych relacji z płcią przeciwną? Czy z racji swojego wyglądu są raczej skazane na samotność? Czy tylko przystojni mężczyźni i piękne kobiety wchodzą w związki? Oczywiście, że tak nie jest. Wygląd fizyczny może i ma znaczenie, ale to nie on decyduje o tym, czy z kimś się wiążemy, czy nie. Jeśli byłoby inaczej, to tylko modele i modelki tworzyliby związki, a reszta ludzi skazana byłaby na samotność. Jednak w twoim przypadku duży wpływ na tę sytuację ma to, jak sam siebie spostrzegasz. Zapewne działa tu mechanizm opisywanego przeze mnie już wcześniej samospełniającego się proroctwa. Na przykład, jeśli osoba uważa, nie uda jej się czegoś zrobić, to zazwyczaj tak się dzieje. Sama do tego prowadzi. Jeśli uważa, że nie zda tego egzaminu na prawo jazdy, to zapewne będzie tak się tym denerwować, że istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że pod wpływem silnego stresu popełni błąd. Nasze myśli mają bardzo duże znaczenie na to, jak wygląda nasze życie. Wygląd fizyczny ma znaczenie, ale to nie on decyduje o tym, czy z kimś się wiążemy, czy nie - Shutterstock W twoim przypadku, Łukaszu, nie chodzi o sam wygląd, tylko o to, jak sam siebie postrzegasz. Jeśli uważasz, że jesteś mało atrakcyjny przez swoją wagę, będzie to wyczuwalne, a nawet widoczne dla innych. To, jak się sami widzimy, wpływa na to, jak inni nas odbierają. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego widzimy samych siebie w krzywym zwierciadle? Tu właśnie zbliżamy się do następnej rzeczy, którą uważasz za przyczynę swojego problemu - nieśmiałości i braku pewności siebie. Niepewność i nieśmiałość a relacje z innymi ludźmi Wiele osób uważa własną nieśmiałość za zmorę, która nie pozwala nawiązywać pozytywnych relacji z innymi. Nieśmiałość to stan psychiczny, doświadczany właśnie w sytuacjach społecznych, kontaktach z nieznajomymi, a wraz z nią pojawia się lęk przed oceną i odrzuceniem. Osoba nieśmiała zazwyczaj boi się oceny, a uczucie to jest tak silne, że paraliżuje ją, powodując skrępowanie i zakłopotanie. W takim stanie ciężko pokazać się od jak najlepszej strony oraz w ogóle nawiązać pozytywną relację z drugą osobą. Zazwyczaj osoba w takiej sytuacji wycofuje się, uważając, że wyszła na głupka. Nieśmiałość wiąże się nieodzownie z niepewnością. Kiedy nie czujemy się pewni, np. w relacji z nieznajomą osobą, pojawia się u nas nieśmiałość. Więc im bardziej jesteśmy pewni samych siebie, tym rzadziej reagujemy nieśmiałością. Podstawy pewności siebie Czym jest pewność siebie i dlaczego niektórzy mają jej więcej, a niektórym jej brak? Pewność siebie łatwiej jest dostrzec u drugiej osoby, niż powiedzieć, czym się charakteryzuje. Zazwyczaj widzimy to, że osoba w danej sytuacji jest pewna siebie, nie boi się, wie, czego chce i potrafi głośno wyrażać swoje zdanie. Sama pewność siebie jest bardzo powiązana z poczuciem własnej wartości, samoakceptacją, świadomością samego siebie i asertywnością. Te wszystkie pojęcia zazębiają się na siebie - trudno akceptować samego siebie nie będąc świadomym tego, kim się jest, jakie ma się wady i zalety. Pewność siebie może być powierzchowna lub głęboka. Powierzchowna to ta zależna od czynników zewnętrznych, np. wysokiego stanowiska w pracy, osiągnięcia jakiegoś sukcesu. Natomiast głęboka to ta, która płynie z wnętrza człowieka, wiąże się obrazem samego siebie i poczuciem własnej wartości. Jeśli wiem, kim jestem, co mogę osiągnąć, co potrafię, czego oczekuję od życia, to moja pewność siebie jest niezależna od sytuacji, w której się znajduję, np. zwolnienie z pracy, brak zainteresowania ze strony osoby płci przeciwnej. To właśnie ta głęboka pewność pozwala czuć się lepiej i osiągać własne cele. Jeśli wiem, kim jestem, co potrafię, czego oczekuję od życia - moja pewność siebie jest niezależna od sytuacji - Shutterstock Czy pewności siebie można się nauczyć? Nikt nie rodzi się z poczuciem pewności siebie. Pewność buduje się podczas procesu wychowania, umacniana jest przez rodziców, opiekunów, wychowawców, kolegów. Poczucie pewności siebie można budować również w dorosłym życiu, można je zmienić, wzmacniać, jak również pracować nad poczuciem wartości i samoakceptacją. Nie jest to droga łatwa i szybka. Zapewne łatwiej jest osiągnąć powierzchowną pewność, lecz również szybko można ją utracić. Jak budować pewność siebie? Jest wiele dróg i najlepiej, by każdy wybrał tę, która najbardziej mu odpowiada. Może być to praca nad sobą poprzez czytanie literatury, zagłębianie się w tematyce na temat samorozwoju, afirmacje, różnego rodzaju ćwiczenia, działanie "tak jakby", branie udział w warsztatach, treningach, korzystanie z usług coacha, psychoterapeuty. Warsztaty i treningi są dobre, ponieważ można poznać nowe osoby oraz dowiedzieć się, jak one sobie poradziły z podobnymi problemami. Każda droga może być skuteczna, jeśli odpowiada potrzebom osoby. Nie wiem, Łukaszu, co jest dobre dla ciebie. Wiem natomiast, że zmiana wymaga aktywności własnej, by zmienić coś w swoim życiu, podjąć działania. Nie jest to łatwe, ale na pewno jest możliwe. _____________ "Żagle" to pracownia psychologiczna prowadzona przez profesjonalistów, psychologów, psychoterapeutów, socjoterapeutów i pedagogów z wieloletnim doświadczeniem w pracy terapeutycznej indywidualnej i grupowej. Wykorzystuje metody wielu podejść psychoterapeutycznych. W ofercie pracowni jest psychoterapia, warsztaty psychologiczne, treningi umiejętności miękkich oraz szkolenia dla firm i instytucji. Zobacz także Źródło:

samotność w wieku 30 lat